Jak wezwać pogotowie ?

Pogotowie ratunkowe należy wzywać dzwoniąc pod ogólnopolski bezpłatny numer alarmowy:

999 lub 112

w przypadku: wypadków, porodów, nagłych zachorowań lub pogorszeń stanu zdrowia stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia oraz wszelkich zachorowań w miejscach publicznych.

Twoje zgłoszenie zostanie odebrane przez dyspozytora medycznego, którego zadaniem jest błyskawiczna ocena nagłości wezwania oraz podjęcie decyzji o jego zrealizowaniu.

Od 1 stycznia 2021 r. dyspozytornie medyczne są komórkami organizacyjnymi urzędów wojewódzkich.
 
Zgodnie z ustawą o Państwowym Ratownictwie Medycznym dyspozytornie (wcześniej w strukturze Bielskiego Pogotowia Ratunkowego) są częścią struktury Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego, a dyspozytorzy medyczni są jego pracownikami.

Zgodnie ze wspomnianą ustawą od 2028 r. w każdym województwie ma działać JEDNA dyspozytornia medyczna, oprócz województw śląskiego i mazowieckiego, gdzie w związku z liczbą mieszkańców mają zostać utworzone dwie.

Koncentracja dyspozytorni ma:

  • poprawić zarządzanie informacją dotyczącą ratowania życia i zdrowia obywateli;
  • zapewnić sprawne przekazywanie danych między służbami ratownictwa i porządku publicznego (przyjmowanie zgłoszeń z numeru alarmowego 112 oraz pozostałych numerów alarmowych i kierowanie ich do właściwej jednostki Policji, PSP i PRM);
  • przyczynić się do rozwoju systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne w oparciu o nowoczesne technologie teleinformatyczne.

Dyspozytornie medyczne będą dysponowały zwiększoną liczbą zespołów ratownictwa medycznego. W praktyce spowoduje to, że do zdarzenia wysyłany będzie ten zespół, który znajduje się najbliżej.

Dyspozytor musi zadać zgłaszającemu kilka podstawowych pytań. Pamiętaj, że niezwykle ważnym jest odpowiedź na tych kilka pytań. Nie podnoś głosu, nie krzycz, nie poganiaj dyspozytora. W sytuacji dramatycznej nie tylko nie przyspieszy to dotarcia zespołu ratownictwa medycznego, a jedynie może je opóźnić.

Dyspozytor medyczny zapyta:

Co się stało?
Rodzaj wypadku lub zachorowania (np., wypadek samochodowy, upadek z wysokości, zasłabnięcie w miejscu publicznym, atak padaczki itp.)

Jaki jest stan osoby wymagającej pomocy?
Czy jest przytomna, czy oddycha, czy się rusza, czy na coś w przeszłości chorowała, w przypadku wypadków ile osób jest poszkodowanych i jaki jest ich stan ogólny.

Gdzie to się stało?
Miejsce wypadku lub zachorowania, miejscowość, w miarę dokładny adres, jakieś charakterystyczne punkty topograficzne ułatwiające zespołowi dotarcie na miejsce zdarzenia.

Ewentualne dane osobowe osoby potrzebującej pomocy
Jej imię i nazwisko i wiek, jeśli jest to Ci osoba nieznajoma po prostu powiedz, że jej nie znasz.

Kim ty jesteś, jako osoba wzywająca?
Twoje nazwisko i numer telefonu z którego dzwonisz.

Pamiętaj, ze w przypadkach wątpliwych (podejrzenie fałszywego wezwania, niedokładne dane adresowe lub przerwanie rozmowy) dyspozytor może potwierdzić wizytę, uściślić adres lub ponownie nawiązać rozmowę.

Nigdy pierwszy nie rozłączaj się, ponieważ po zebraniu wywiadu dyspozytor przekaże Ci pewne informacje jak postępować do czasu dotarcia zespołu ratownictwa medycznego. Czasami takie proste zabiegi mogą pacjentowi uratować życie.

W przypadkach nie zagrażających życiu pacjenta dyspozytor udzieli informacji w jaki sposób pomóc pacjentowi lub kto jest w stanie przybyć na lekarską wizytę domową.

Pamiętaj, że czas oczekiwania na przyjazd karetki w sytuacjach krytycznych wydaje się nadmiernie długi. Zespół dotrze na miejsce najszybciej jak będzie tylko mógł.